Werk van Madeleine Berkhemer in de openbare ruimte
Legshow II
Legshow II is een variant op een eerder werk van Berkhemer dat te zien was tijdens de Internationale Hedendaagse Kunst Biënnale in Anglet aan de Baskische Kust. Het is gebaseerd op het principe van een kamerscherm. Waar dit object normaal gesproken bedoeld is om je ongezien te kunnen omkleden, kun je door deze benen heenkijken. Berkhemer speelt hier een spel met voyeurisme, zien en gezien worden.
Het werk is passend gemaakt voor de op dat moment nog lage muur van de Arminiuskerk, ter gelegenheid van een debatavond in de kerk zelf waar Christian Louboutin zou in gesprek gaan met Berkhemer over haar werk en hun jarenlange samenwerking. Inmiddels is het meer traditionele hek van de Arminiuskerk teruggeplaatst. Na de tentoonstelling in de Kunsthal zal het werk zijn definitieve plaats krijgen op een publieke plek in het hart van Rotterdam.
Verloren parel
Verloren Parel is Berkhemers eerste werk in de openbare ruimte. Een halsketting in reusachtig formaat met een opengeklapte oester ernaast. Het geheel heeft iets sprookjesachtigs. Berkhemer beschrijft het zelf als ‘sculpturale vrouwelijkheid’. De ketting is monumentaal in afmeting en materiaal, maar het allerbelangrijkste is dat het ook voor kinderen een speeltoestel is waar ze op en in kunnen klimmen. Dit werk is op loopafstand van de Kunsthal te bekijken in Het Park.
Parabola Blues
Parabola Blues is ontworpen voor de binnentuin van het appartementencomplex in de voormalige gevangenis aan de Noordsingel in Rotterdam. In deze sculptuur krijgen de twee gietijzeren gevangenistrappen een nieuwe bestemming, net als de gevangenis waar ze uit komen. Geïnspireerd door het beeld van Naum Gabo op de Coolsingel, verbindt Berkhemer de zware trappen met ragfijne gouden draden. Zo krijgen ze een naar de hemel reikende visuele lichtheid die de zwaarte van de trappen en hun geschiedenis lijkt op te heffen.