Voor zijn fotoserie werkt Estol drie jaar lang samen met een groep van zestig schoenpoetsers: mensen van alle leeftijden en achtergronden die zijn genoodzaakt schoenen te poetsen om rond te komen. Ze zijn verbonden aan de sociale organisatie Hormigón Armado, die hen helpt bij het verdienen van wat extra inkomen door de uitgave van een maandelijkse straatkrant. Estol besluit in nauwe samenwerking met de schoenpoetsers een speciale editie van deze krant uit te brengen, waarin hij aan de hand van een participatief proces hun verhaal opnieuw vertelt. Hij bevraagt hiermee de relatie tussen fotograaf en onderwerp, en verkent de maatschappelijke kracht die fotografie kan hebben.
Superkrachten
Met een beeldtaal die verwijst naar graphic novels en stripboeken worden de schoenpoetsers door Estol neergezet als Shine Heroes. De stedelijke omgeving van La Paz, en de lokale architectuur in El Alto vormen het decor voor de actiescènes en portretten waarin zij trots en onbevreesd poseren voor de lens van Estol. De dagelijkse attributen van de schoenpoetsers, zoals spiegeltjes en borstels, dienen niet meer als gereedschap, maar worden een manier om als superhelden met elkaar te communiceren.
Federico Estol
De Uruguayaanse fotograaf Federico Estol (1981) is afgestudeerd aan het Centrum voor Beeld en Multimediatechnologie aan de Polytechnische Universiteit van Catalonië, BarcelonaTech. Hij is geselecteerd voor internationale fotografiefestivals waaronder The Circulation(s) Festival (2022), Format Festival (2021), en Brighton Photo Fringe Festival (2020) en heeft met zijn werk al verschillende prijzen mogen ontvangen zoals de Latin American Photobook award van Centro de Fotografía de Montevideo (2014). Daarnaast is Estol artistiek directeur van het SAN JOSÉ FOTO festival in Uruguay.