De Kunsthal toont in de monumentale daglichthal van Rem Koolhaas een uitgebreide collectie van Moore's imposante bronzen sculpturen. Ruim 180 werken werpen een nieuw licht op zijn oeuvre, dat vooral bekend is om zijn organische liggende vrouwenfiguren. Minder bekend zijn de sculpturen die hij in opdracht realiseerde zoals het wandreliëf (1955) voor het Rotterdamse Bouwcentrum vlakbij het Centraal Station, Moore's enige grote werk in baksteen.
In de tentoonstelling staan de sculpturen van Henry Moore in relatie tot architectuur centraal. De liggende figuur, Reclining Figure, is een terugkerend thema in zijn werk dat gekenmerkt wordt door organische en natuurlijke vormen. Moore is sterk verbonden met de natuur waar uit hij zijn inspiratie haalt. In zijn atelier verzamelt hij allerlei voorwerpen zoals botten, stenen en zelfs een olifantenschedel. Tijdens zijn carrière worden zijn sculpturen steeds vaker in een stedelijke omgeving geplaatst. Als reactie begint Moore talrijke studies te maken waarin hij zijn vrouwelijke figuren combineert met architectonische elementen zoals trappen, banken en muren. Zijn vormentaal verandert door opdrachten in de openbare ruimte en de samenwerking die hij aangaat met architecten.
De tentoonstelling toont verschillende bouwprojecten zoals Moore's samenwerking met architect Michael Rosenauer voor het Time/Life-gebouw aan Bond Street in Londen en met Marcel Breuer voor het UNESCO hoofdkantoor in Parijs. Ook wordt er aandacht besteed aan zijn Wall Relief in Rotterdam, dat in grote mate bijdroeg aan Moore's denken over het evenwicht tussen beeldhouwkunst en architectuur en dat een unieke plaats inneemt in zijn oeuvre.

Publicatie
Henry Moore, Scultpuur en architectuur bij uitgeverij Terra Lannoo, (ISBN 9789058976055 / 905897605X).
Kinderkunstboek Beelden liegen niet, samengesteld door Henk Visch bij Waanders Uitgevers Zwolle (ISBN 904003088).
Samenwerking
Henry Moore Foundation
http://www.henry-moore-fdn.co.uk
