Ballroomcultuur vindt zijn oorsprong in de jaren 1970 in de New Yorkse wijk Harlem. Homoseksuele mannen en transgender vrouwen, zwart en van kleur, krijgen zowel buiten als binnen de LHBTQIA+ gemeenschap vaak te maken met buitensluiting en discriminatie. Ze creëren hun zelfgekozen families, de zogenaamde houses. Deze komen samen tijdens balls: safe spaces waar andere idealen gelden dan in de buitenwereld, waar wit en hetero de norm is. Gekleed in extravagante gewaden, baljurken en uniformen staan ze hier in het middelpunt van de belangstelling, op zoek naar roem en status binnen de community. Queens imiteren poses van fashionmodellen om elkaar op theatrale wijze af te troeven op de dansvloer. Het poseren evolueert in een gestileerde vorm van dansen, bekend als voguing, met invloeden van Aziatische gevechtskunsten, Egyptische hiërogliefen en mode. De vogue performance categorieën gaan al snel tot de populairste van de balls behoren.
Hoewel de aidsepidemie in de jaren 1980 en 1990 veel levens eist onder de ballroompioniers, betekent dit zeker niet het einde van de gemeenschap: hun nalatenschap wordt tot op de dag van vandaag voortgezet. De ballroomcultuur heeft zich over de hele wereld verspreid en ook Nederland kent inmiddels een bloeiende community.
Expressieve kracht
In de tentoonstelling worden de belangrijkste aspecten uit de ballroomcultuur van de jaren 1980 tot nu belicht. Dertig zwart-wit foto’s van de Frans-Haïtiaanse documentairefotograaf Chantal Regnault vertellen het verhaal van de structuren en de onderlinge affectie binnen de gekozen families. Regnault legt tussen 1989 en 1992 veelvuldig de leden van de New Yorkse houses vast. Te zien zijn onder andere portretten van legendarische mothers en fathers, poserende families en de queer gemeenschap in actie op balls in verschillende categorieën zoals fashion, realness, body en vogue performance. Beelden van onder meer Willi Ninja (1961 – 2006), ook wel de Godfather of Voguing genoemd, in uitdagende poses benadrukken de expressieve kracht van vogue. Met fragmenten uit de documentaire Voguing: The Message (1989) wordt in de tentoonstelling een beeld geschetst van de oorsprong van dit underground fenomeen.
Documentairemaker Ottilie Maters (OT) brengt speciaal voor de tentoonstelling de vijf elementen van vogue performance in beeld: duckwalk, catwalk, hands, floor performance en spins & dips. Van Maters’ hand zijn ook videobeelden te zien van de hedendaagse ballroom cultuur in Europa. De interviews met mensen uit de community tonen niet alleen hoe houses en deelnemers zich tegenwoordig voorbereiden op de competitieve balls, maar ook hoe deze houses nog steeds een sociaal vangnet bieden aan mensen die dagelijks te kampen hebben met discriminatie en stigmatisering. Ballroom voorziet hen van een wereld waarin zij compleet zichzelf kunnen zijn.
De vormgeving van de tentoonstelling is in handen van multidisciplinair modehuis MAISON the FAUX.
18 september 2021 18:30 -
18 september 2021 23:30
De tentoonstelling Deep in Vogue is op zaterdag 18 september, tijdens Rotterdam Pride, feestelijk geopend met The Utopia Ball. Kijk hier de livestream terug.
Meer info