Alphonse Mucha werd geboren in 1860 te Moravië (huidige Tsjechië) en is onlosmakelijk verbonden met de Jugendstil, aanvankelijk 'le style Mucha' genoemd. Als geen ander wist hij de Slavische ziel met een licht melancholische inslag weer te geven.
In 1887 vertrok Mucha naar het broeinest van de kunst: Parijs. Zijn eerste affiche in 1894 voor het toneelstuk Gismonde, met de Franse actrice Sarah Bernhardt in de hoofdrol, maakte Mucha in één klap beroemd.
Sarah Bernhardt was de ster van het Parijse theater, Mucha werd de ster van de Jugendstil.
De actrice en de kunstenaar gingen een zes jaar durende samenwerking aan met vruchtbare resultaten.
Mucha ontwierp naast affiches ook decors, kostuums en juwelen voor de diva. Heel Parijs was overweldigd door zijn werken en de affiches werden zelfs van de straat geroofd.
De sierlijke lijnen, frisse pastelkleuren en weelderige motieven in zijn illustraties van sensuele vrouwen, werden de iconen van het fin de siècle.
Idealistisch epos
Mucha geloofde in vrede en harmonie in samenhang met het schone en het goede. Een idealistische wereld die is te vinden in zijn Slavische Epos, een meesterwerk waaraan hij sinds zijn terugkeer in 1910 naar zijn geboorteland werkte. Hij reisde naar Amerika om geld te verzamelen voor zijn droom: de Slavische geschiedenis groots en meeslepend vast te leggen in een reeks van twintig schilderijen.
De Kunsthal toont het ontstaan van dit epos, waarvoor hij naar Moskou reisde.
