’As I got older and developed my practice, I noticed a dissonance between the West’s conception of Palestinian society and the images I was making — the life I was living. In the news media, Palestinians were often portrayed as masked and violent or as disposable and lifeless.’’ - Adam Rouhana
De afgelopen drie jaar legt Rouhana het lokale leven in historisch Palestina vast, in steden zoals Jeruzalem, Haifa, Akka, Hebron, Nablus en Bethlehem. Zijn werk biedt een geschakeerd en intiem beeld van het dagelijks leven. Het toont een wereld waarin kinderen spelen en zwemmen, en vrienden en families samenkomen voor een picknick of bij de kapper. Tegelijkertijd confronteren beelden van soldaten, checkpoints en surveillance camera's de kijker met de harde realiteit van de bezetting. In een subtiel kleurenpalet en met natuurlijk licht legt de fotograaf de Palestijnen vast als authentiek, trots en vol vreugde. Te midden van terugkerende elementen zoals olijfbomen, klaprozen en watermeloenen – symbolen van Palestijns verzet die ook kenmerkend zijn voor het landschap de lokale cultuur – nodigt Rouhana de toeschouwer uit in het leven van Palestijnen, die ondanks de bezetting hun dagelijkse bezigheden voortzetten.
Adam Rouhana
Adam Rouhana (1991, Boston, VS) is een Palestijns-Amerikaanse kunstenaar en fotograaf die voor zijn werk pendelt tussen Jeruzalem en Londen. Met zijn foto’s wil Rouhana afrekenen met denkbeelden over oriëntalisme, waarbij hij door zijn subjectieve lens kijkt naar een bredere Palestijnse context. Ook onderzoekt hij zijn eigen positie achter de camera, niet alleen als westerling die opgroeide in Amerika, maar ook als iemand met een Arabische achtergrond. Rouhana behaalde een mastergraad aan de University of Oxford. Met de introductie van nieuwe narratieven, omarmt hij in zijn werk thema’s uit het verleden om zo een hedendaagse Palestijnse beeldtaal te creëren, gekenmerkt door visuele representaties van Palestijnen die een actieve en ethische houding hebben ten opzichte van zelfbeschikking. Vaak put hij inspiratie uit zijn vroegste herinneringen aan Palestina, bijvoorbeeld aan scènes die zich afspelen in de boomgaard van zijn oma of binnen een huiselijke setting.