Kunsthal Rotterdam

Kunsthal Rotterdam is een van de iconen van de moderne architectuur en wordt jaarlijks bezocht door vele architectuurliefhebbers uit de hele wereld.

De Kunsthal is in 1988-1989 ontworpen door de wereldberoemde architect Rem Koolhaas samen met projectarchitect Fuminori Hoshino van het Rotterdamse architectenbureau OMA (Office for Metropolitan Architecture). De architectuur trekt direct grote internationale aandacht door onder meer het vernieuwende materiaalgebruik, de situering van de ingang en de steile hellingbanen. Op 1 november 1992 is de Kunsthal officieel geopend. Het stoere gebouw biedt zeven verschillende tentoonstellingshallen, een karakteristiek Auditorium en een sfeervol Kunsthalcafé. Lees hier meer over de historie van de Kunsthal.

Ligging

De Kunsthal ligt aan de rand van het fraaie Museumpark en de Westzeedijk. De hellingbaan dwars door het gebouw overbrugt een hoogteverschil van zes meter en verbindt het Museumpark met de Westzeedijk, het Hobokengebied en het Park. Naast tentoonstellingsgebouw vormt de Kunsthal, als toegangspoort  en afsluiting van het Museumpark, een knooppunt en ontmoetingsplek voor verschillende publieksstromen. De ‘etalage’ langs de hellingbaan is als tentoonstellingsruimte door passanten van buitenaf te zien en maakt overdag deel uit van de openbare straat.

Vernieuwend materiaalgebruik

Rem Koolhaas heeft voor de Kunsthal kostbare, klassieke bouwmaterialen als travertijn en parket gebruikt, maar ook goedkope, ‘ordinaire’ materialen als plastic golfplaat, kaal beton, gegalvaniseerde stalen roosters en ruwe boomstammen. De tentoonstellingshallen hebben ieder hun eigen karakter en verschillen in sfeer, belichting, materiaalgebruik en formaat. Invallend licht wordt door verschillende lagen gefilterd; het gebruik van afwisselend transparant- en matglas geeft verrassende doorkijkjes. De Kunsthal is hiermee zeer geschikt voor allerlei soorten tentoonstellingen.

Architectuur met vele gezichten

Het Kunsthal gebouw heeft vele gezichten. Als geheel lijkt het overzichtelijk: een grote, platte, vierkante doos met een smalle, hoge toren als verticaal accent. Deze toren op het dak, voorzien van het karakteristieke zwart-witte logo van de Kunsthal, zorgt voor afkoeling en verversing van de lucht. Doordat alle gevels verschillend zijn en een duidelijke voor- en achterkant ontbreekt, oogt de Kunsthal soms transparant en open, soms introvert en gesloten. Het aanzicht is aan een zijde rustig en strak, en aan de andere zijde gefragmenteerd, als een collage van losse onderdelen. 

De diverse onderdelen van het gebouw lijken luchtig op elkaar gestapeld, en een aantal hellingbanen doorkruist het geheel waardoor een spiraalvormige route door het gebouw ontstaat. De doorlopende hellingbaan cirkelt omhoog en verbindt zo de tentoonstellingshallen.

Kenmerkend

Koolhaas’ gebouw is functioneel, maar het is tegelijk een hedendaags kunstwerk vol thema’s, verwijzingen en ‘special effects’. Zo ligt de vloerplaat onder de grote tentoonstellingshal aan de dijk iets hoger dan de straat, waardoor dit deel van het gebouw lijkt te zweven. Op het dak ligt een feloranje, stalen balk die anderhalve meter over de dakrand uitsteekt – alsof iemand hem per ongeluk heeft laten liggen.

Vernieuwde Kunsthal

Op 1 februari 2014 is de Kunsthal heropend na een intensieve verbouwing van zeven maanden. Het resultaat van de verbouwing onder leiding van OMA, is een duurzaam, beter toegankelijk en goed exploiteerbaar gebouw. De hoofdentree is verplaatst naar het Museumpark. In het uitnodigende entreegebied bevindt zich het Kunsthalcafé, de winkel en de kassabalie. Het prachtige Auditorium met ruim driehonderd zitplaatsen wordt door de Kunsthal gebruikt voor het programmeren van activiteiten, én kan nu ook apart worden verhuurd als eventlocatie. In de voormalige winkel is een permanente educatieruimte gerealiseerd, het KunsthalLAB.  Hier kunnen schoolklassen, families en kinderen elke dag zelf aan de slag. De activiteiten hebben wisselende thema’s, gerelateerd aan de tentoonstellingen.