Biografie Peter Lindbergh
De pionier van de modefotografie
Peter Lindbergh staat bekend om zijn gedenkwaardige cinematografische beelden en wordt algemeen gezien als een van de meest invloedrijke hedendaagse fotografen. Geboren in 1944 in Lissa (Duitsland) brengt hij zijn jeugd door in Duisburg. Hij werkt als etaleur voor een plaatselijk warenhuis en schrijft zich in het begin van de jaren zestig in bij de Akademie der Künste in Berlijn. Hij herinnert zich van deze jaren: 'Ik gaf er de voorkeur aan actief op zoek te gaan naar wat Van Gogh – mijn idool – inspireerde, in plaats van de verplichte portretten en landschapjes te schilderen zoals dat op de kunstacademie onderwezen werd...'
Hij woont bijna een jaar in Arles, in navolging van Van Gogh, en gaat dan al liftend op reis door Spanje en Noord-Afrika. Later studeert hij vrij schilderen aan de hogeschool voor de kunsten in Krefeld, en in die tijd wordt hij beïnvloed door conceptuele kunstenaars als Joseph Kosuth. Voordat hij afstudeert ontvangt hij in 1969 een uitnodiging om zijn werk tentoon te stellen in de befaamde avant-gardistische Galerie Denise René-Hans Mayer. In 1971 verhuist hij naar Düsseldorf en krijgt hij belangstelling voor fotografie. Hij werkt twee jaar als assistent van de Duitse fotograaf Hans Lux en opent daarna zijn eigen studio in 1973. Als hij in eigen land steeds meer bekendheid krijgt, sluit hij zich aan bij het blad Stern, samen met fotografielegenden als Helmut Newton, Guy Bourdin en Hans Feurer. In 1978 verhuist hij naar Parijs om zijn carrière verder uit te bouwen.
Zijn humanistische benadering en idealisering van vrouwen onderscheiden hem van de andere fotografen. Hij richt zijn blik op de ziel en de persoonlijkheid. Zijn visie brengt die twee elementen puur over het voetlicht 'in all honesty' en daarbij vermijdt hij stereotypen. Hij prefereert een gezicht met slechts een vleugje make-up, onopgesmukt, op een manier die de authenticiteit en de natuurlijke schoonheid van de vrouwen die hij fotografeert versterkt. Lindbergh biedt na de jaren tachtig een nieuwe interpretatie van vrouwen, zonder teveel aandacht te besteden aan de kleding. In zijn eigen woorden: 'Als je de mode en de kunstgrepen wegneemt, dan zie je de echte persoon.'
De Britse journalist Suzy Menkes wijst erop dat 'zijn weigering te buigen voor de gladde perfectie Peter Lindberghs handelsmerk is. Het is de essentie van de beelden die in de onopgesmukte ziel van een persoon kijken, hoe bekend of beroemd degene die poseert ook is.'
Peter Lindbergh is de eerste fotograaf die een verhalend element in zijn modefotoseries introduceert, en zijn storytelling leidt tot een nieuwe visie op kunst en modefotografie. In de loop der jaren creëert hij beelden die de geschiedenis van de fotografie markeren vanuit een minimalistische benadering van de postmodernistische fotografie. In 1988 vergaart Lindbergh internationale roem en lanceert hij de carrière van een nieuwe generatie modellen die hij net had ontdekt, door ze samen te fotograferen, gekleed in witte overhemden. Een jaar later fotografeert hij Linda Evangelista, Naomi Campbell, Cindy Crawford, Christy Turlington en Tatjana Patitz, toen jonge modellen, voor het eerst samen voor de cover van het legendarische januarinummer van Vogue UK in 1990.
Lindberghs Vogue-foto's inspireren popster George Michael, initiatiefnemer van de 'Supermodels Movement' die later nagevolgd werd door Gianni Versace, om de iconische video te maken voor zijn lied 'Freedom '90'. Daarmee luidt hij het tijdperk van de celebrity models in, dat het beeld van de moderne vrouw herdefinieert. In het meinummer 2016 van het gerenommeerde blad Art Forum zegt Lindbergh in het interview met journalist Isabel Flower: 'Een modefotograaf zou een bijdrage moeten leveren aan het bepalen van het beeld van de hedendaagse vrouw en man in hun eigen tijd, om een zekere sociale of menselijke werkelijkheid weer te geven. Is de hedendaagse door de commercie gedreven manier van werken niet heel surrealistisch als ze alle tekenen van leven en levenservaring wegpoetst, als ze de wezenlijke persoonlijke waarachtigheid van het gezicht zelf wegpoetst?'
Lindberghs werk ─ beroemd om zijn verhalende modeseries ─ is het meest bekend van zijn simpele en onthullende portretten en zijn stillevens. Foto’s waarin invloeden van de vroege Duitse films, de wijk vol bedrijven waar hij in zijn jeugd woonde, dans- en cabaretvoorstellingen, maar ook van landschappen en het heelal zichtbaar worden. Lindbergh werkt al sinds het eind van de jaren zeventig samen met gerenommeerde modemerken en -bladen, waaronder de internationale uitgaven van Vogue, The New Yorker, Rolling Stone, Vanity Fair, Harper's Bazaar US, Wall Street Journal Magazine, Visionaire, Interview en W. In 2016 krijgt Lindbergh voor de derde keer, een unicum, de opdracht om de 2017-uitgave van de Pirelli-kalender samen te stellen. Dit is de eerste keer in het vijftigjarige bestaan van de iconische kalender dat een fotograaf meer dan twee keer de opdracht krijgt om de fotografie ervan te verzorgen. Eerder fotografeerde hij al de 1996- en de 2002-uitgaven.
Zijn werk is onderdeel van permanente collecties van musea over de hele wereld en wordt getoond in belangrijke musea en galeries, zoals in het Victoria & Albert Museum in Londen, Centre Pompidou in Parijs en vanaf september 2016 in de door Rem Koolhaas ontworpen Kunsthal Rotterdam met de tentoonstelling 'A Different Vision on Fashion Photography’. Daarnaast heeft Lindbergh solotentoonstellingen gehad in het Hamburger Bahnhof in Berlijn, het Bunkamura Museum of Fine Arts in Tokio en het Pushkin State Museum of Fine Arts in Moskou.
Peter Lindbergh heeft een aantal alom geprezen films en documentaires geregisseerd: Models; The Film (1991); Inner Voices (1999), dat de prijs voor beste documentaire won op het internationale filmfestival van Toronto in 2000; Pina Bausch, Der Fensterputzer (2001) en Everywhere at Once (2007), verteld door Jeanne Moreau en gepresenteerd op de filmfestivals van Cannes en Tribeca (New York). Lindbergh wordt vertegenwoordigd door de Gagosian Gallery en 2b Management. Hij woont afwisselend in Parijs, Arles en New York.
